WITTE HERDER BIBLIOTHEEK OF KIMBERLY’S PRIDE
Perianale Fistels (PF)
Highlights
Ziekte en Gezondheid
Hoe ontstaan Perianale Fistels (PF)
Over
het
algemeen
wordt
aangenomen
dat,
net
als
bij
IBD
(Inflammatory
Bowel
Disease),
ook
bij
Perianale
Fistels
een
immuniteit
probleem
de
belangrijkste
factor
is
voor
het
ontwikkelen
van
deze
aandoening.
Hoe
PF
ontstaat
is
niet
echt
bekend,
hoogstwaarschijnlijk
vindt
het
zijn
oorzaak
in
een
ontsteking
van
zweet
en
talgklieren
in
en
rond
de
anus,
grote
en
lekkende
abcessen
die
uiteindelijk
diepe
gaten
slaan
rond
de
anus
van
de
hond;
wat
vervolgens
uitmondt
in
een
gehele
infectie
van
dat
gebied,
waarbij
soms
het
slijmvlies
van
de
anus
en
de
endeldarm
betrokken
wordt.
Chronische
diarree
en
IBD
zouden
een
aanleiding
kunnen
zijn
tot
het
ontstaan
van
deze
fistels
waarbij
de
bacteriële
infectie
een
secondair
probleem
is,
maar
ook
een
chronische
ontsteking
van
de
anaalklieren
kan
een
bijkomende
oorzaak
zijn.
Eveneens
moet
niet
vergeten
worden
dat
Perianale
Fistels
niet
van
buitenaf
ontstaan
maar
vanuit
de
hond
zelf,
dus
van
binnenuit.
PF
is
een
erg
pijnlijke,
chronische
en
vaak moeilijk te behandelen aandoening, waarvan de prognose niet altijd heel erg goed is.
In
principe
kan
iedere
hond
last
krijgen
van
PF,
hoewel
overwegend
de
grotere
rassen
zoals
verschillende
Herdershondenrassen,
Labradors
en
Retrievers
vatbaar
zijn.
Maar
vooral
de
Duitse
Herders
en
de
Zwitserse
Witte
Herders
hebben
de
aanleg
om
PF
te
ontwikkelen,
waarbij
wordt
gedacht
dat
de
wijze
van
de
staartaanzet
en
dracht
van
de
staart
één
van
de
voornaamste
redenen
zou
kunnen
zijn.
PF
komt
vooral
voor
bij
al
wat
oudere
honden
en
ook
vaker
bij
reuen
dan
bij
teven, maar ook zo nu en dan bij hele jonge honden.
Diagnose
Het
stellen
van
de
diagnose
vereist
een
uitgebreid
onderzoek.
Bij
het
lichamelijk
onderzoek
wordt
snel
duidelijk
dat
het
om
PF
gaat,
waarbij
ook
de
binnenkant
van
de
anus,
het
rectum
en
de
anaalzakjes
worden
onderzocht
om
te
kijken
of
deze
bij
de
ontsteking
betrokken
zijn.
Ook
de
lichamelijke
geschiedenis
van
de
hond
wordt
bekeken
en
onder
lichte
verdoving
wordt
een
kleine hoeveelheid van het abnormale weefsel chirurgisch verwijderd en onderzocht om de diagnose te bevestigen.
Behandeling
PF
is
een
chronische
aandoening
die
vaak
terug
kan
keren,
soms
na
maanden
of
jaren.
De
ziekte
kan
bijna
altijd
onder
controle
gekregen
worden
met
medicijnen.
Hiervoor
wordt
het
medicijn
Cyclosporine
gebruikt,
eventueel
in
combinatie
met
een
ander
medicijn,
Ketoconazol,
zodat
er
minder
Cyclosporine
nodig
zal
zijn.
Ook
kan
er
gekozen
worden
voor
een
behandeling
in
combinatie
met
Prednison.
Soms
is
een
aanvullende
antibioticakuur
nodig
om
de
klachten
tegen
te
gaan.
Een
enkele
keer
wordt
er
gekozen
voor
een
operatieve
behandeling,
maar
dat
is
alleen
mogelijk
als
het
aangetaste
gebied
niet
te
uitgebreid
is
en
de
fistels
ter
hoogte
van
de
anaalzakjes
zitten.
We
spreken
dan
ook
wel
van
een
anaalklierprobleem
en
de
anaalzakjes
worden
operatief
verwijderd.
Ook
een
combinatie
van
een
operatieve
behandeling
en
een
medicamenteuze
therapie
is
in
sommige
gevallen
een
optie.
Betreft
het
echter
puur
een
immuun
problematiek
en
bevinden
de
fistels
zich
ver
verwijderd
van
de
anaalzakjes,
dan
is
de
prognose
van
een
chirurgische
ingreep
matig
tot
slecht
en
zal
er
over
het
algemeen
gekozen worden voor een medicamenteuze behandeling.
Perianale Fistels en het MDR1 Gendefect
Wat is het MDR1 Gendefect
Het
MDR1-gen
zorgt
voor
de
productie
van
P-glycoproteïne,
een
stof
die
ervoor
moet
zorgen
dat
allerlei
toxische
stoffen
slechts
in
geringe
concentraties
in
de
hersencellen
kunnen
voorkomen.
Honden
met
een
MDR1
gendefect
kunnen
de
stof
P-
glycoproteïne
niet
maken,
waardoor
bepaalde
stoffen
die
voor
komen
in
een
aantal
medicijnen
niet
uit
de
hersencellen
geweerd
kunnen
worden.
Hierdoor
wordt
de
concentratie
van
deze
stoffen
in
de
hersencellen
zo
hoog
dat
ze
giftig
kunnen
worden en voor problemen zorgen.
-
Gezond: twee normale MDR1 allelen (+ / +)
Geen overgevoeligheid voor bepaalde geneesmiddelen.
-
Drager: een normaal en een defect MDR1 allel (+ / -)
Kan de medicijnovergevoeligheid wel doorgeven aan zijn/haar nakomelingen, maar hebben zelf geen last van
medicijnovergevoeligheid.
-
Lijder: twee defecte MDR1 allelen (- / -)
Deze dieren hebben een overgevoeligheid voor een aantal medicijnen en kunnen ernstig ziek worden en zelfs komen te
overlijden bij het innemen van deze medicijnen.
Een dubbel probleem
Ons
ras
behoort
bij
de
risicorassen
voor
het
eventueel
drager
zijn
of
hebben
van
het
MDR1
gendefect.
We
weten
inmiddels
dat
we
dragers
en
lijders
in
onze
populatie
hebben.
Krijgen
we
nu
te
maken
met
Perianale
Fistels
en
het
betreft
dan
ook
nog
eens
een
lijder
van
het
MDR1
gen
defect,
dus
een
hond
met
de
uitslag
MDR1
-/-,
dan
krijgen
we
te
kampen
met
een
dubbel
en
zeer
ernstig
probleem.
De
medicijnen
die
gebruikt
worden
bij
de
behandeling
van
PF
behoren
tot
de
lijst
met
medicijnen
die
ernstige
problemen
kunnen
veroorzaken
bij
de
lijder
van
het
MDR1
gen
defect.
Veel
andere
opties
om
PF
onder
controle
te
krijgen zijn er niet en homeopathische behandeling is over het algemeen maar zelden effectief.
Mocht
de
hond
met
PF
niet
getest
zijn
op
MDR1
dan
is
het
testen
van
de
hond
het
eerste
wat
er
gedaan
moet
worden.
Krijgt
de
hond
een
MDR1
+/+
,
of
MDR1
+/-
uitslag
dan
is
er
niets
aan
de
hand
en
kan
de
hond
(dus
ook
de
drager!)
goed
behandeld worden met de bestaande medicijnen.
Prognose
Hoe
sneller
Perianale
Fistels
ontdekt
en
behandeld
worden
hoe
beter
de
prognose
zal
zijn.
Helaas
is
het
een
ernstige
en
hardnekkige
ziekte
die,
hoewel
in
eerste
instantie
succesvol
is
behandeld,
uiteindelijk
toch
weer
kan
terugkeren.
Bij
ernstige
gevallen
en/of
bij
een
chirurgische
ingreep
kan
een
blijvende
incontinentie
en
vorming
van
littekenweefsel
ontstaan.
In
het
ergste geval zal de hond een leven lang medicijnen moeten krijgen, wat vaak een dure kwestie is.
Gebruikte literatuur:
AID en PF -Dierenkliniek Causus.
IBD & PF Veterinary Services Department,
PF, Drs. Foster & Smith-Inc.
Dierenartsenbibliotheek - Dr. A. Westerhuis.
Tekst Ruut Tisltra
This website was first launched in 1998 - If you have questions about the site or corrections, please mail the webmaster
© Pride Webdesign 2016
Symptomen
-
Diarree of constipatie
-
Extra inspanning bij het ontlasten
-
Verandering van kleur of geur van de ontlasting
-
Bloed in de ontlasting
-
Likken en bijten rond de anus
-
Gebied rond de anus wordt donkerder van kleur, is rood en/of gezwollen
-
Incontinentie
-
Lusteloosheid, verandering in gedrag van de hond
-
Gebrek aan eetlust, gewichtsverlies
-
Extreme pijn bij het opheffen van de staart